میکروکارآفرینی در کشورهای در حال توسعه؛ چالش‌ها و عوامل مؤثر بر موفقیت

هنوز دانش سیستماتیک کمی در زمینه میکروکارآفرینی در اقتصاد کشورهای در حال‌ توسعه وجود دارد. هرچند میکروکارآفرینی، پتانسیل کاهش فقر و توسعه ملی را دارد، اما در کشورهای در حال‌ توسعه، صرفاً به عنوان یک استراتژی کاهش فقر به کار گرفته می‌شود. طبیعت میکروکارآفرینی در کشورهای در حال‌ توسعه با کشورهای توسعه‌یافته متفاوت است. در کشورهای توسعه‌یافته افراد با سرمایه انسانی بالا به سمت ایجاد بنگاه‌های خرد حرکت می‌کنند اما در کشورهای در حال ‌توسعه، بنگاه‌های خرد در بخش غیررسمی و با تکیه بر سرمایه انسانی پائین، سرمایه مالی شخصی یا خانوادگی، نیروی کار خود فرد یا خانواده او و سرمایه اجتماعی پائین شکل می‌گیرند. این مقاله، نقش برنامه‌های توسعه کسب‌وکار در میکروکارآفرینی را بررسی می‌کند، طبیعت میکروکارآفرینی در کشورهای در حال‌ توسعه و توسعه‌یافته را مورد مقایسه قرار می‌دهد و در نهایت روی سازوکارهای موفقیت کارآفرینان خرد در کشورهای در حال ‌توسعه بحث می‌نماید. از آن جمله می‌توان به ویژگی‌های فردی کارآفرین خرد و خانواده‌هایشان، دسترسی به منابع مالی، تأمین سرمایه انسانی مناسب، سرمایه اجتماعی، عوامل بیرونی مرتبط با وضعیت خرد و کلان اقتصاد کشور و کیفیت زیرساخت‌ها و نهادهای درون یک کشور اشاره کرد.